Toon Tellegen schreef 39 onvoltooibare gedichten, dit is, gedichten die slechts gedeeltelijk als het ware onder het stof vandaan zijn gehaald, waar stukken uit ontbreken en die niet meer af te maken zijn.
Via zeefdruk zijn de leeg gebleven plaatsen aangebracht zo dat ze ook voelbaar zijn. Christine Steel zorgde voor een sobere vormgeving. Drukkerij Lamine uit Herent drukte en Atelier Steel maakte de boekband.


"Volgens literatuurwetenschappers bezit een literaire tekst altijd lege plekken die de lezer met zijn verbeeldingskracht en voorstellingsvermogen moet aanvullen. Omdat de context zo minimaal is, wordt dat bij dit boek een hele klus.(&) Wie traag kan lezen, ontvankelijk voor de associaties die de woorden wekken, merkt dat hier letterlijk een 'eigen' vorm van poëzie groeit - gestimuleerd door de dichter, tot stand gebracht door de lezer."
Erik de Smedt in Leesidee, jaargang 7, n° 3, april 2001, p. 207.

"De moedwilligheid waarmee Tellegen dit artistiek project in samenwerking met Literarte heeft uitgevoerd, verdient alle aandacht en heeft alles te maken met een kennelijke interesse die er bestaat voor hoe een kunstwerk tot stand komt en welke criteria er gelden voor de af- of onafheid ervan." Tom van Deel in Trouw van 24 maart 2001.